www.flickr.com
items in Muslim Cultures More in Muslim Cultures pool
图像是另一种记录

2025年9月22日星期一

赞美诗

 

/安然

 

收回藏在心中的冷言冷语

收回孤寂时的怨恨

我赞美瓦砾间覆满白灰的身体

对正在上演的残暴剧集,

我啧啧称叹

凶险的剧本

逼真的布景

无限量供应的血浆,

以及宏大如同末日审判的废墟

伟大的王您正创造一个新世界

请原谅我不争气的手指从屏幕上

划走一声声哭泣

划走一张张扭曲的面孔

我无任何不敬

只是缺乏您的勇气

即便血月

发狂的天心升起——

也不能令您的炎湖之杯

产生一丝丝寒意

 

我已不敢对不幸者垂泪

因为为不幸

我已流下过量的泪水

我已不敢向被围困者伸出手臂,

因为那座围城之中

也有我

我已不再为正义发声

因为我不想再一次

被三十枚金币所叛卖

 

当圣书记载过的土地

被死神犁过

我也怀疑父的言

那块埋葬施洗者约翰头颅的土地,

那块杀死所有男婴的土地

希律王再一次复活

吻着凯撒鞋上的征尘

 

无论对东方还是西方

我都熄灭了精神

只剩下慢慢干枯的卑怯

和蜂箱内无休无止的黑暗赞美

 

Hymn of Praise
By Anran  

I retract the cold words hidden in my heart,
I retract the resentment of lonely hours,
I praise the body covered in white ash amidst the rubble!
For the brutal drama now unfolding,
I marvel with acclaim:
The treacherous script,
The lifelike scenery,
The endless supply of blood,
And the grandiose ruins, as if heralding the Last Judgment!
Great King, you are creating a new world.
Forgive my feeble fingers
For swiping away the cries,
For swiping away the contorted faces from the screen.
I mean no disrespect,
Only that I lack your courage.
Even the blood moon—
The frenzied heart of heaven rising—
Cannot cast a trace of chill
Upon your fiery lake’s chalice.  

I no longer dare shed tears for the unfortunate,
For I have wept too much for misfortune;
I no longer dare extend my arms to the besieged,
For within that encircled city,
I, too, am trapped;
I no longer speak for justice,
For I fear being betrayed once more
By thirty pieces of gold.  

When the land recorded in holy scriptures
Is plowed by the Reaper,
I, too, doubt the Father’s words:
That land where the head of John the Baptist was buried,
That land where all male infants were slain.
Herod rises again,
Kissing the dust on Caesar’s shoes.  

Be it East or West,
My spirit has been extinguished,
Leaving only the slow withering of cowardice
And the ceaseless dark praise within the beehive!  

 

lahi Övgü
Yazar: Anran  

Kalbimde saklı soğuk sözleri geri alıyorum,
Yalnızlık anındaki kini geri alıyorum,
Molozlar arasında beyaz külle kaplı bedeni övüyorum!
Şu anda sahnelenen vahşi dram için
Hayranlıkla şaşırıyorum:
Tehlikeli senaryo,
Gerçekçi dekor,
Sınırsız kan stoğu,
Ve kıyamet gününün yargısı gibi görkemli harabeler!
Büyük Kral, sen yeni bir dünya yaratıyorsun.
Lütfen, utanç verici parmaklarımın
Ekran üzerinden ağlamaları silmesini bağışla,
Buruşmuş yüzleri silmesini bağışla.
Hiçbir saygısızlık kastetmiyorum,
Sadece senin cesaretin bende yok.
Yine de, kanlı ay!
Çıldırmış gökyüzü yüreği yükseldiğinde—
Bu, senin alev gölü kadehinde
Hiçbir soğukluk yaratamaz.  

Artık talihsizler için ağlamaya cesaret edemiyorum.
Çünkü, talihsizlik için
Zaten fazlasıyla gözyaşı döktüm;
Artık kuşatılmışlara elimi uzatmaya cesaret edemiyorum,
Çünkü o kuşatılmış şehirde
Ben de varım;
Artık adalet için sesimi yükseltmiyorum,
Çünkü bir kez daha
Otuz gümüş para tarafından ihanete uğramak istemiyorum.  

Kutsal kitaplarda yazılmış topraklar
Ölüm tarafından sürülünce,
Babanın sözlerini de şüpheye düşüyorum:
Vaftizci Yahya’nın kafasının gömüldüğü o toprak,
Tüm erkek bebeklerin öldürüldüğü o toprak.
Herod tekrar dirildi,
Sezar’ın ayakkabılarındaki tozu öpüyor.  

Doğu’ya da Batı’ya da,
Ruhumu söndürdüm,
Sadece yavaşça kuruyan korkaklık
Ve arı kovanı içindeki durmaksızın karanlık övgü kaldı!  

 

ديح التمجيد
بقلم: أنران  

أسترجع الكلمات الباردة المخبأة في قلبي،
أسترجع الحقد من أوقات الوحدة،
أمجد الجسد المغطى بالرماد الأبيض وسط الأنقاض!
للدراما الوحشية التي تعرض الآن،
أعبر عن إعجابي بتأمل:
سيناريو خطير،
ديكور واقعي،
كميات لا نهائية من البلازما الدموية،
وحطام عظيم كما لو كان يوم الحساب!
يا ملك عظيم، أنت تخلق عالمًا جديدًا.
ارجوك، اغفر لأصابعي الضعيفة
التي تمحو بكاءات من الشاشة،
تمحو وجوهًا مشوهة.
لا أقصد أي اهانة،
بل أنني أفتقر إلى شجاعتك.
حتى وإن كان القمر الدموي!
عندما ترتفع قلب السماء المتوحش—
لا يمكن أن يخلق أي برودة
في كأس بحيرتك النارية.  

لم أعد أجرؤ على البكاء على المعانين.
لأنني، من أجل المعاناة
لقد سالت دموعًا زائدة؛
لم أعد أجرؤ على مد يدي للمحاصرين،
لأن في تلك المدينة المحاصرة
أنا أيضًا موجود؛
لم أعد أرفع صوتي من أجل العدالة،
لأنني لا أريد أن أُخون مرة أخرى
بثلاثين قطعة من الفضة.  

عندما تُحرث الأراضي المسجلة في الكتب المقدسة
بيد الموت،
أشكك أيضًا في كلام الآب:
تلك الأرض التي دُفن فيها رأس يحيى المعمدان،
تلك الأرض التي قُتل فيها جميع الأطفال الذكور.
هيرودس يعود للحياة مرة أخرى،
يقبل غبار حذاء قيصر.  

سواء في الشرق أو الغرب،
أطفأت روحي،
بقيت فقط الجبن الذي يجف تدريجيًا
والمديح المظلم الذي لا يتوقف داخل خلية النحل!  

没有评论: